stycznia 03, 2021

Rozwijanie komunikacji interpersonalnej u dzieci ze spektrum autyzmu

 


Komunikacja interpersonalna to umiejętność werbalnego i niewerbalnego dzielenia się informacjami, emocjami i uczuciami z drugą osobą. Wymiana komunikatów nie tylko za pomocą mowy i słów, lecz także tonu głosu, jego intonacji, gestów, przyjmowanej postawy ciała czy mimiki twarzy, a także ubioru. Na komunikację ma również wpływ kontekst, w którym się odbywa np. w biurze, w szkole, w domu tj. kontekst sytuacyjny, jak i kontekst społeczny czyli pełnione obowiązki, przyjęte role i statut społeczny. Bardzo ważny w komunikacji interpersonalnej jest również klimat emocjonalny i oczekiwania rozmówców dotyczące interakcji. Elementów wpływających na dobrą komunikację jak i barier komunikacyjnych jest tak wiele, że dzieci ze spektrum mają z tym ogromne trudności.  

Specjaliści, nauczyciele i rodzice pracujący z osobami ze spektrum powinny być przede wszystkim nastawione na przekaz wizualny, gdyż jest łatwiejszy w przetwarzaniu i rozumieniu oraz  umożliwia większe  skupienie uwagi na takim materiale, w porównaniu z przekazem werbalnym. Zapewnienie pomocy komunikacyjnych czy prowadzenie zajęć powinno uwzględniać tą właściwość, dlatego stworzyłam grę edukacyjną z ilustracjami przedstawiającymi czarne sylwetki osób. Na ilustracjach nie widać twarzy postaci, lecz jedynie ich postawę , gesty i kontekst sytuacyjny w jakim się znajdują. Zadaniem graczy jest wylosowanie karty i odpowiadanie na zawarte w niej pytania, gracze podczas rozgrywki próbują odgadnąć emocje, myśli i zachowania przedstawionych postaci. Sytuacje pokazane na ilustracjach nie są oczywiste, co daje możliwość rozwijania również myślenia przyczynowo-skutkowego, wyobraźni i kreatywności. Gra może stać się również wstępem do rozmów na temat nierozwiązanych konliktów, trudności i problemów dziecka pojawiających się w sferze społecznej. 

Pierwsza część planszy zawiera pojedyncze postacie i doskonali przede wszystkim umiejętność nazywania i rozpoznawania uczuć i myśli innych ludzi.




Druga część zawiera postacie znajdujące się w różnych relacjach zarówno pozytywnych i negatywnych, jej celem jest przede wszystkim kształcenie umiejętności odczytywania gestów, postawy ciała innych ludzi i na tej podstawie wnioskowania, co wydarzyło się pomiędzy przedstawionymi postaciami. 




Opracowała: Agnieszka Krupa-Wiśniewska

5 komentarzy:

  1. Robicie świetną robotę! Będę polecać znajomym. Pozdrawiam, koleżanką z branży

    OdpowiedzUsuń
  2. Świetny pomysł! Dziękuje. Na pewno skorzystam

    OdpowiedzUsuń
  3. Super pomoce. Chętnie korzystam z nich na zajęciach dodatkowych i rewalidacji. Dziękuję

    OdpowiedzUsuń
  4. Baardzo dobre pomoce, Wasza kreatywność jest WIELKA. Już nie mogę się doczekać aby je wykorzystać!

    OdpowiedzUsuń
  5. super gratuluje pomysłów

    OdpowiedzUsuń