stycznia 28, 2021

Karty dobrych nawyków i potrzeb oraz kolorowe planery obowiązków domowych - nie tylko dla dzieci ze spektrum autyzmu!



Wyznaczamy cele!

Nowy rok to czas podsumowań, wyznaczania nowych celów ale także kształtowania nowych nawyków. Bardziej pozytywnych! Warto wykorzystać pierwsze miesiące roku, aby zastanowić się wspólnie z naszym podopiecznym, dzieckiem, uczniem co chcemy osiągnąć i wyznaczyć rzeczywisty cel, który będzie motywować go do działania. Ważne, aby dziecko samo wyznaczyło sobie cel, gdyż osiągnięcie go da mu poczucie sprawstwa i większej odpowiedzialności za podejmowane działania, a także wzrośnie jego poczucie wartości. Nie wyznaczaj zbyt wielu celów, skup się na jednym najbardziej znaczącym bądź takim, które będzie dziecku osiągnąć najprościej! Gdy  osiągniecie jeden, możecie wyznaczać kolejne.


https://drive.google.com/file/d/1-Hh0ZDUj4vCSzsS_10c94_M9XL44VZmd/view?usp=sharing

Wyrabiamy dobre nawyki!

W pracy z dziećmi młodszymi lub dziećmi z większymi dysfunkcjami, które potrzebują częstszych motywatorów zamiast celu dalekosiężnego można skupić się na postanowieniach  noworocznych, prostych zadaniach, które można już od dziś wdrażać do życia codziennego. Dobre nawyki wpłyną na samodzielność dziecka i jego funkcjonowanie w domu i w szkole. W wyrabianiu dobrych nawyków pomocni będą rodzice, a więc współpraca z nimi jest bardzo ważna, jeśli chodzi o pracę z dziećmi z autyzmem. Pamiętajcie , aby nie zmuszać dziecka do czynności, które uzna za nieatrakcyjne. Zachęcajcie. Sami też możecie podjąć wyzwanie, aby zmotywować dziecko do działania. Dzieci z autyzmem najczęściej uczą się przez naśladownictwo.





https://drive.google.com/file/d/1majCuENFlrD_cPtY81SZMDhOGP1mklZD/view?usp=sharing

https://drive.google.com/file/d/1E-1H9MgY_CfwBVgGYfJxaVcx-MMgnr2O/view?usp=sharing




https://drive.google.com/file/d/1WA6bJouQ2-hXGmedLpK83fC4IJCxyI6r/view?usp=sharing


Ustalamy potrzeby!

Początek roku to również dobry czas na ponowne zdiagnozowanie potrzeb dziecka. Warto przyjrzeć się, co w jego życiu jest dla niego najważniejsze, co sprawia mu największą radość i przyjemność, co chciałby zmienić. Może coś znaczącego zdarzyło się w ostatnim czasie.  W pracy z starszymi dziećmi z spektrum ważne jest kształtowanie ich samoświadomości. Dziecko z autyzmem powinno znać swoje dobre cechy, zainteresowania jak i potrzeby, aby miało poczucie kontroli i bezpieczeństwa. Zyskanie samoświadomości przez dziecko z spektrum umożliwia mu w przyszłości większą samoregulację i zapobieganie negatywnym zachowaniom. 


https://drive.google.com/file/d/1zXnBBZwtWuh4lkqYx8kLldgOIAfHW1uO/view?usp=sharing

 Planujemy obowiązki domowe!

Planowanie obowiązków domowych, zwłaszcza w przypadku dzieci ze spektrum autyzmu, może przynieść bardzo wymierny efekt. Omówmy wspólnie z dzieckiem zakres jego czynności, kolejność ich wykonywania. To bardzo ważne. Musimy być pewni, że dziecko zrozumiało zakres swych obowiązków. Na początek daj dziecku wybór ( np. spośród dwóch prostych czynności) Stopniowo rozszerzaj repertuar czynności domowych. Nie przesadzaj jednak z tym ! Dziecko nie może się zniechęcić pod nawałem obowiązków, które mu przydzielisz! W kolorowym planerze ( zaprojektowanym tak, aby zachęcić dziecko do działania) zapisz czynności, które będą obowiązkiem dziecka. Jeśli pociecha nie umie jeszcze czytać- wystarczą Twoje schematyczne rysunki, np. psa, odkurzacza, szczotki, etc. Waszym zadaniem jest zaznaczyć( zamalować) w kwadraciku wykonane zadanie. Możesz nagrodzić dziecko za wykonanie obowiązków w określonej ramie czasowej ( im młodsze dziecko -tym krótszy odcinek czasowy nagradzamy!) Ważny jest również ton rozmowy z dzieckiem- unikaj kategorycznych nakazów, zachęcaj, motywuj! Mam nadzieję, że kolorowe plansze, które dla Was zaprojektowałam, będą dla Was pomocne w zaplanowaniu obowiązków domowych. Trzymamy za Was kciuki!

                                                        



https://drive.google.com/file/d/1zyxZRZg6UHhS_KTlh0bj3G00jGyVeOf8/view?usp=sharing




Planer z pohukującą o obowiązkach domowych sową do pobrania w poniższym linku

https://drive.google.com/file/d/11nnuapxId5jnVnqeRM4H9uuP2qTVUgHm/view?usp=sharing




Planer z kotem, któremu mrrruczy odkurzacz w linku poniżej

https://drive.google.com/file/d/1n9vmYRAfghB2KnzmdRnEB8ELkZb7JZLT/view?usp=sharing



Planer z lwem do pobrania w poniższym linku ( dla dzielnego domownika!)

https://drive.google.com/file/d/1WhYBxn7S1w91aByXw0GsmzsiI3xKCfZW/view?usp=sharing



Pieskie życie bez obowiązków domowych w poniższym linku

https://drive.google.com/file/d/14DOteFVB131xYK0gqIxo7QPuifPH6uM-/view?usp=sharing




Lekkie jak koliber obowiązki domowe w poniższym linku

https://drive.google.com/file/d/1b9MUpuJQQbcSqQYxDBNLcQjTChC4Vyiv/view?usp=sharing



Figlarny kot, który zmotywuje dzieciarnię- do pobrania w poniższym linku

https://drive.google.com/file/d/1gwCFkRbkhdMeklSrZBLdvoYAR9GU1PTX/view?usp=sharing

                                     Opracowały: Anna Piwowarska, Agnieszka Krupa-Wiśniewska


Czytaj dalej »
1
Labels:
, , , ,

stycznia 27, 2021

Terapia ręki artystycznie!

 Drogie Terapeutki i Terapeuci, zachęcam Was z całego serca do kreatywnej pracy z dzieciakami. Karty pracy bywają pomocne i ciekawe, ale ile można robić kserówki? 

Podczas ustalania programu zajęć terapii oraz rewalidacji, które prowadzę w większości przypadków postanowiłam wpleść elementy terapii ręki ze względu na niższe niż przeciętnie możliwości motoryczne "moich dzieciaków". 

Na początku powinnam się wytłumaczyć. Nie jestem artystką. Ba! Daleko mi do zdolności artystycznych. Dlaczego więc porywam się na artystyczne zajęcia z uczniami? Bo są bardzo przyjemne i w ciekawy dla dziecka sposób przemycają świetne ćwiczenia motoryczne. Nie tworzymy dzieł na wystawę, tylko żeby miło i produktywnie spędzić czas. Chociaż przyznam się, że czasem zdarzy mi się zaplanować takie zajęcia "przypadkiem" przed dniem mamy, babci, walentynkami i wychodzi na to, że tworzymy skromny acz nieraz efektowny podarek od serca. To stwarza dodatkową motywację dla tych mniej dokładnych i szybszych agentów. Same korzyści! 

Poza oczywistą korzyścią jaką jest terapia ręki oraz wszelkie wytwory artystyczne, czas takich zajęć to najmilszy czas jaki spędzicie z uczniem. Raz na jakiś czas (żeby terapia nie zamieniła się w koło gospodyń szkolnych, tylko pozostała terapią) robiąc takie zajęcia parzę owocową herbatkę, dziergamy sobie coś razem i rozmawiamy o wszystkim. Moim zdaniem nie ma lepszego i bardziej naturalnego sposobu na nawiązanie fajnej relacji z dzieckiem! Pozwolę sobie przybliżyć trzy artystyczne sposoby na zajęcia terapii ręki, które przygotowałam. 



Filcowanie na sucho. 

To jest moja ulubiona z trzech wymienionych metod i odkrycie roku! Co prawda wymaga największych zakupów, ale obiecuję Wam, że się nie zawiedziecie! Długo się zastanawiałam czy przynosić filc i igły do szkoły. Bałam się, że ta praca jest zbyt żmudna i trudna. Jakież było moje zdziwienie gdy pierwsza uczennica z zamiłowaniem zaczęła tworzyć swoje pierwsze dzieło- portret Billie Ellish. 

Metoda polega na wielokrotnym wbijaniu igły w jedno miejsce, co sprawia, że wełna filcuje się. Można w ten sposób tworzyć niesamowite wzory i obrazy. Polecam zacząć od zabawy z podstawą z gotowego filcu i na nim tworzyć obrazy. W internecie jest mnóstwo poradników jak zacząć filcować. Zestaw startowy do filcowania jest najdroższy z trzech, ale jest najbardziej wydajny.  Uwaga, wciąga!

ĆWICZYMY: uważność, pracę z ostrym narzędziem, koordynację, chwyt pęsetowy, dokładność, cierpliwość.



Decoupage

Efekty robią niesamowite wrażenie. Decoupage'ować można na różnych powierzchniach, co stwarza nieograniczony wachlarz możliwości i znacznie zmniejsza budżet. Można zrobić piękny wazon ze starego słoika czy butelki, można ozdobić przeróżne drewniane elementy i narzędzia, np. łyżkę kuchenną. Ostatnio na zajęciach wypróbowałyśmy również podkładki pod kubek z korka, wyszło super! Zdecydowanie polecam małe prace z drobnymi elementami z dwóch powodów: wymagają większej precyzji i wymagają mniej doświadczenia, co zmniejsza ryzyko, że praca się nam spartaczy na koniec. 

Ta praca ma kilka etapów:

-wycinanie elementów z serwetki. Serwetka jest dość niewdzięcznym materiałem do cięcia, ale na nasze terapeutyczne potrzeby to tylko lepiej! 

-oddzielanie warstw serwetki- trzeba być bardzo dokładnym i delikatnym, aby jej nie porwać!

-wygładzanie brzegów wyciętego elementu za pomocą zwilżonych palców- zadanie dla mistrzów delikatności ;) 

-przyklejanie jej za pomocą pędzla z rozcieńczonym wikolem- tu też trzeba bardzo zwracać uwagę na ruchy pędzla, aby nie zwinąć serwetki, ponieważ smarujemy klejem od wierzchniej strony, nie od spodu. 

Każdy z tych etapów niesie ryzyko zniszczenia serwetki, ale nie poddawajcie się! 

W internecie jest mnóstwo poradników ale nie zrażajcie się jeśli chodzi o materiały, zapewniam, że do naszych celów, wikol w zupełności wystarcza. 

ĆWICZYMY: delikatność- dobre ćwiczenie dla dziecka, które mocno dociska długopis do kartki, koordynacja, wycinanie, dokładność, cierpliwość.



Haftowanie 

Czy wiedzieliście, że mało które dziecko czy nawet nastolatek potrafi przyszyć guzik albo zacerować dziurę w kieszeni? Mi też się to nie podoba. Haftowanie jest jednym z wielu świetnych szycio-podobnych sposobów do ciekawej pracy na terapii ręki. Często wymaga przełamania strachu przed igłą, czasem zdarzy się nieprzyjemne ukłucie, ale zachęcam abyście z tego nie rezygnowali. Dzieciaki są bardzo kreatywne i szybko uczą się jak trzymać swoją pracę, aby nie pokłóć całych rąk. Nawet jeśli jest to poprzedzone kilkoma nieprzyjemnymi dzióbnięciami. Uważam, że dzieci powinny od małego uczyć się używać wszelkich narzędzi- oczywiście z instrukcją i pod opieką dorosłych. 

Pozwól dziecku zaprojektować samemu wzór, który wyhaftuje, narysujcie szkic ołówkiem i do dzieła! W internecie jest nieskończona ilość ściegów i wzorów do inspitacji.

ĆWICZYMY poprzez nawlekane nici, muliny, wiązanie supełka- nie wyręczajcie dziecka w tym, choćby miało to trwać długie minuty, no i samo szycie. Trenujemy wzrok, koncentrację uwagi, chwyt, dokładność, cierpliwość.

       Dwa słowa na koniec. Przed przeprowadzeniem takich zajęć, sprawdź w domu, czy jesteś w stanie sama/ sam stworzyć coś taką metodą. Choćby nie wiem co, dokończ z dzieckiem zaczętą pracę. Nawet jak przeciągnie się na następne zajęcia. Nic tak nie demotywuje jak porzucenie nieskończonego dzieła. 

                                                     opracowała Anna Tulej







Czytaj dalej »
0
Labels:
,

stycznia 24, 2021

Nasz wywiad z Temple Grandin- czyli o tym dlaczego powinieneś przeczytać ,,Autyzm i problemy natury sensorycznej”




Dziś nasza rozmowa z Temple Grandin. Kobietą, która rozebrała mózg autystyczny na czynniki pierwsze. Postacią, która objawiła się jako ta zza drugiej strony muru. Wydawało się, że z tamtej perspektywy istnieje tylko cisza i mrok. Wtedy pojawiła się ona. Opowiedziała nam o świecie ludzi, którzy myślą obrazami, boli ich głośny dźwięk, a hipermarket jest Wielką Pardubicką. Temple- wysoko funkcjonująca osoba z autyzmem przemówiła ( dopiero w wieku 4 lat!) i świat wstrzymał oddech. Nasz agent zza tamtej, niezrozumiałej strony wyjaśnił, co czuje dziecko ze spektrum autyzmu! Gdzie? W książce ,, Autyzm i problemy natury sensorycznej” Wydawnictwa Harmonia.

Na wstępie podkreślamy! My, EduSpecjalni jesteśmy zafascynowani Temple do tego stopnia, że po wspomnianej lekturze postanowiłyśmy ,,przeprowadzić„ z nią wyimaginowany wywiad. Wszystkie odpowiedzi Temple zamieszczone są w ,, Autyzmie i problemach natury sensorycznej”.

-Jak przekazywać dziecku ze spektrum czytelne komunikaty ?

,,Kiedy chwytałam w sklepie cukierki, moja matka mówiła spokojnie: Odłóż je nie kupujemy słodyczy. W ten sposób mnie instruowała. Nigdy nie mówiła ,,nie” albo ,,przestań”. Gdy machałam widelcem mówiła: odłóż go na talerz. Gdy wyprzedzałam swoją kolejkę w grze mówiła: poczekaj aż siostra zagra. W ciągu dnia mieliśmy wiele okazji do nauki. “ (fragment ze strony 15)

-Jak poradzić sobie z zaburzeniami koncentracji uwagi u dzieci z spektrum?

,,Jeśli pracujesz z dzieckiem, które ma poważne zaburzenia sensoryczne, musisz zwracać uwagę na wycinanie. Pozwól, że wyjaśnię. Jeśli powiem :Tommy, powieś płaszcz, dziecko z zaburzeniami może usłyszeć tylko słowo płaszcz, ponieważ pierwsza część zdania zostanie ucięta ze względu na spowolnione przenoszenie uwagi. Tak długo zajęło mu skupienie się na tym co mówisz. Można sobie z tym poradzić, mówiąc najpierw: Tommy, muszę cię o coś poprosić. Kanał został otwarty, więc możesz przejść do: powieś płaszcz.”(fragment ze str 23)

-Po czym można poznać, że dziecko ma kłopoty z przetwarzaniem bodźców wzrokowych?”

,,Często obserwuje się trzepotanie palcami przed oczami albo przekrzywianie głowy i spoglądanie kątem oka. Zaskakującą wskazówką może być to, że dzieci z takimi problemami często boją się schodów ruchomych, ponieważ nie są w stanie stwierdzić, w którym momencie mają na nie wejść i z nich wejść.” (fragment str 24)

W jaki sposób mogę skłonić mojego nastoletniego syna z autyzmem do bardziej towarzyskiego życia?

,,Znajdź coś, w czym jest dobry, na przykład plastyka, sport, muzyka, skauting i czym może dzielić się z innymi. Musi zacząć wykonywać jakieś proste prace, np. wyprowadzanie psów sąsiadów czy prowadzenie stoiska na targu. Niech wyjdzie z domu i czymś się zajmie. Nie może siedzieć w domu i grać w gry.” (fragment str 81)

Dlaczego każdy rodzic i terapeuta powinien przeczytać ,, Autyzm i problemy natury sensorycznej”? W tej publikacji Temple omówiła zagadnienia takie jak:

-nauka panowania nad gniewem.

-nabywanie podstawowych umiejętności społecznych

-nauka interakcji

-rozumienie pojęć abstrakcyjnych

-kłopoty z przetwarzaniem słuchowym

-spowolnione przenoszenie uwagi

-kłopotliwe zachowania wywołane ukrytymi dolegliwościami

-wzbogacanie środowiska terapeutycznego

To kluczowe umiejętności dla Twojego ucznia, dziecka, siostry, brata. Prosta narracja użyta w tej pozycji książkowej pozwoli Ci lepiej wniknąć w świat osób ze spektrum autyzmu. Każdy pedagog specjalny powinien włączyć rozmowy z Temple do swojej biblioteczki. ,, Autyzm i problemy natury sensorycznej” Wydawnictwa Harmonia będą nam EduSpecjalnym, towarzyszyć w pracy każdego dnia po to, aby zapewnić bezpieczny start w dorosłość dzieciom, z którymi pracujemy na co dzień.

Do lektury gorąco zachęcają:

Agnieszka Krupa-Wiśniewska, Anna Piwowarska



Czytaj dalej »
1
Labels:
,

stycznia 24, 2021

Znajdź emocje - inspiracja z Wordwall

 



Dzisiejsza propozycja jest przeznaczona dla starszych uczniów - trzeba wykazać się spostrzegawczością oraz dobrze rozwiniętymi funkcjami analizy i syntezy. Ćwiczenie można wykorzystać zarówno w trakcie zajęć stacjonarnych jak i zdalnych. Poszerzamy słownictwo związane z emocjami i dobrze się bawimy!



Ćwiczenie dostępne pod poniższym linkiem:



Opracowanie: Marlena Smolińska 

Czytaj dalej »
0
Labels:
, ,

stycznia 20, 2021

Akcja- zdalna rewalidacja! Karty pracy do udostępniania na pulpicie komputera.

 Na własny użytek przygotowałam karty pracy do wykorzystania podczas zdalnej rewalidacji z uczniami z klas 5 i 6 (autyzm w tym Zespół Aspergera). Wiele z nich jest na podstawie świetnej książki "Popraw sprawność swojego umysłu" J. Guhtrie i T. Preston'a. Ze względu na potrzeby moich uczniów duża część kart pracy to zagadki słowne i zadanka oparte na rozwijaniu kreatywności i formułowania wypowiedzi, jest też kilka zadań z elementami terapii ręki. Staram się też czasem przemycić jakieś nowe zainteresowania, które dzieciaki mogą podłapać- eksperymenty, kosmos, komiksy.  Na ten moment jest ich już niemal 30, wykonałam je w moim ulubionym programie Canva.

Nie są one w formie do druku. Są stworzone do udostępniania dzieciakom zarówno podczas wideo-lekcji jak i do wysyłania jako samodzielna praca. Można je przesyłać dzieciom (tylko pojedynczo, nie w albumie proszę) i np. pozwolić dzieciom po nich bazgrać (np. w paincie albo tablicy JAM). W niektórych zadaniach to się przydaje, zamiast przerysowywania.

Ja wykorzystywałam jedną kartę na jednych zajęciach, ponieważ pracujemy w systemie 30 minutowym. Testowane na "moich" dzieciakach, sprawdziły się całkiem dobrze. 

                                                               opracowała Anna Tulej

Kliknij, aby obejrzeć album z kartami pracy Zdalna Rewalidacja :) 









https://photos.app.goo.gl/UvQvzSQrJuEnddJN8






Czytaj dalej »
5
Labels:
, , , , ,

stycznia 17, 2021

Zestaw kreatywnych kart pracy z okazji Dnia Babci i Dziadka

 



Historii na powstanie Dnia Babci i Dziadka jest wiele... Jednak na pewno jest to dzień obchodzony od 1966 roku. Przyjęło się, że wnukowie w tych dniach wręczają drobne upominki swoim Babciom i Dziadkom. Dni te są świetną okazją do pokazania uczniom, czym jest tradycja i szacunek dla starszych osób. To święto można również wykorzystać w czasie zajęć rewalidacyjnych do czego serdecznie zachęcamy. W poniższym linku znajdziecie niekonwencjonalne karty pracy do wykorzystania w czasie zajęć. 


Autorki pomocy: Marlena Smolińska i Agnieszka Olszewska

Linki do pomocy:

zestaw kart pracy

życzenia dla Dziadka

życzenia dla Babci

ułóż chronologicznie

karta z życzeniami






Czytaj dalej »
1
Labels:
, , ,

stycznia 15, 2021

Ocena efektywności udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej . Przykładowy dokument.

 



Ocena efektywności udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej to jeden z dokumentów, który należy przygotować dla uczniów posiadających orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. W swojej pracy z takimi uczniami spotkałam się  z kilkoma rodzajami i formami przygotowywania ceny efektywności. W zależności od  osoby, która się tym zajmuje można znaleźć wzory Wielospecjalistycznej Oceny Poziomu Funkcjonowania Ucznia, w których jednym z punktów jest ocena efektywności lub dwa oddzielne dokumenty. Osobiście preferuję przygotowanie dwóch dokumentów, dla mnie jest to bardziej przejrzyste. Przygotowanie WOPFU poprzedza przeprowadzenie oceny efektywności udzielanej pomocy – każdy nauczyciel czy specjalista prowadzący zajęcia   z uczniem ma możliwość wypowiedzenia się na temat funkcjonowania ucznia na poszczególnych zajęciach. Informacje uzyskane w ten sposób służą zespołowi do sformułowania zapisów w WOPFU dotyczących indywidualnych potrzeb ucznia, zakresu i charakteru wsparcia przez nauczycieli czy przyczyn niepowodzeń edukacyjnych bądź trudności.  Pamiętajcie, oceny efektywności dokonujemy podobnie jak WOPFU, minimum dwa razy w roku szkolnym – na ogół po zakończonym cyklu zajęć.  Poniżej przedstawiam  ocenę efektywności pomocy psychologiczno – pedagogicznej jednego z „moich” uczniów.

 

Opracowanie: Marlena Smolińska


Przykładowa ocena pomocy psychologiczno - pedagogicznej znajduje się pod poniższym linkiem:

https://drive.google.com/file/d/1FgpZK7rCsfHhU28s_K3MlOKTjiFCRixh/view?usp=sharing


Czytaj dalej »
0
Labels:
,

stycznia 13, 2021

Sprawozdanie z zajęć rewalidacyjnych prowadzonych za pomocą technik zdalnych. Co jest ważne w zdalnej rewalidacji?

Wyzwanie, przed którym stanęliśmy jako pedagodzy specjalni -zorganizowanie zajęć rewalidacyjnych za pomocą technik zdalnych wymagało od nas wiele wysiłku i kreatywności. Większość z nas zastanawiało się w jaki sposób zorganizować rewalidację, wiedząc o tym, że nasz uczeń spędził przed komputerem kilka godzin lekcyjnych. Wiem, że my, pedagodzy jesteśmy bardzo pomysłowi. Czytając fora internetowe byłam pod wrażeniem znajomości  darmowych narzędzi i aplikacji,  na które, przyznaję się, rzuciliśmy się głodni wiedzy. Aplikacyjny zawrót głowy trwał trochę dopóki nie okrzepliśmy  w nowej rzeczywistości. Dziś jednym tchem prawie każdy z nas wymienia; Kahoot, Quizlet, Khan Academy, Wordwall, Padlet, Learning Apps i wiele innych...To dobrze.  Nie jest to jednak najistotniejsze podczas zdalnej rewalidacji. Ważne są momenty rozmowy i  pytań. Jak sobie radzisz? Jak się czujesz? W czym mogę Ci pomóc? Priorytetem podczas wspomnianych zajęć  jest bowiem kontakt między nami i naszymi uczniami. 

Życzę sobie i Wam wszystkim, abyśmy mogli powrócić do kontaktów, które będziemy mogli pielęgnować bez obaw o własne zdrowie. Naszym uczniom również!

                                                                     Anna Piwowarska


Sprawozdanie z zajęć rewalidacyjnych w poniższym linku

https://drive.google.com/file/d/13oCoZ1mAp1m7uKOLvDmB8zvBGE1cRv_1/view?usp=sharing



                                                         




Czytaj dalej »
0
Labels:
, ,

stycznia 12, 2021

W 2021 roku…, czyli rozwijamy kompetencje komunikacyjne

 




Od czego rozpocząć zajęcia w nowym roku i wdrożyć uczniów do aktywnego działania? To pytanie zadawałam sobie od kilku dni przygotowując się do zajęć , które odbędą się po feriach. Moją odpowiedzią jest  ćwiczenie rozwijające umiejętności komunikacyjne, logiczne myślenie oraz uogólnianie.  Dzisiejsza propozycja to niedokończone zdania na temat 2021 roku. Ćwiczenie można przeprowadzić w kilku wariantach, np.:

- dajemy dziecku całą kartę pracy i prosimy o uzupełnienie – dokończenie zdań swoimi pomysłami,

- rozcinamy karty po liniach i dziecko np. losuje jedno zdanie, które ma za zadanie dokończyć,

- przydzielamy każdemu uczniowi jedno zdanie lub więcej.

Uczniowie mogą dopowiedzieć ustnie dokończenie zdań, dopisać je lub narysować. Wszystko zależy od możliwości uczniów, z którymi przeprowadzamy ćwiczenie oraz oczywiście od preferencji nauczyciela.

Ćwiczenie można przeprowadzić z uczniami w każdym wieku, zarówno w normie intelektualnej jak i z niepełnosprawnością intelektualną. W pracy z tą drugą grupą proponuję modyfikację ćwiczenia i ukierunkowanie toku myślenia. Biorąc pod uwagę np. zdanie: „ W 2021 roku spotkam się z…” możemy zadać pytanie pomocnicze, np.: „Z kim chciałbyś się spotkać?” i  ograniczyć odpowiedzi ucznia do wybranych osób, np. „babcia”, „ciocia”, „kuzyn”.  Uczeń stanie przed możliwością wyboru, która umożliwi mu dokończenie zdania i odniesienie sukcesu.

Niech możliwość ucznia będą głównym wyznacznikiem modyfikacji tego ćwiczenia!

Owocnej pracy!

 

Opracowanie: Marlena Smolińska


Przykładowa karta pracy:




Karty pracy dostępne pod poniższym linkiem:

https://drive.google.com/file/d/18uBban5ym26RzpA5L_jzjbL0HMgAEF91/view?usp=sharing

 

 

Czytaj dalej »
0
Labels:
, , ,

stycznia 11, 2021

Program nauczyciela współorganizującego proces kształcenia realizowany w warunkach nauczania zdalnego.

    


    Nauczanie zdalne jest szczególnie trudne dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Organizacja nauczania zdalnego powinna być dostosowana do potrzeb i możliwości ucznia z niepełnosprawnością wynikająca z IPET. Aby pomóc swojemu uczniowi w tym trudnym czasie nauczyciel współorganizujący kształcenie może zmodyfikować swój program wspomagania podjąć poniższe działania:

  • udział w lekcjach online, łączenie się z klasą i nauczycielami prowadzącymi, a podczas nich obserwacja ucznia, reagowanie na bieżąco na jego potrzeby oraz czuwanie nad realizowaniem przez ucznia kolejnych zadań,
  • tworzenie notatek z lekcji i innych pomocy wizualnych umożliwiających uczniowi przyswojenie omawianych treści podczas lekcji online i wysyłanie ich uczniowi,
  • koordynowanie i nadzorowanie nauki ucznia w warunkach domowych zgodnie z planem lekcji i realizowanym programem edukacyjnym po przez analizę materiałów zdalnych do pracy samodzielnej wysyłanych przez nauczycieli prowadzących i dostosowanie ich do możliwości ucznia,
  • monitorowanie pojawiających się trudności oraz kontrolowanie postępów w nauce po przez sprawdzanie czy uczeń odsyła zadane zadania, projekty, materiały do pracy samodzielnej, analizę ocen otrzymywanych przez ucznia podczas nauczania zdalnego,
  • doskonalenie u ucznia umiejętności przygotowania swojego stanowiska pracy podczas nauki zdalnej, organizacji i planowania swojego dnia szkolnego, swojej pracy po przez ustalenie kolejności wykonywanych czynności, zadań (tworzenie wspólnie z uczniem panu dnia z uwzględnieniem przerw w nauce),
  • doskonalenie umiejętności planowania czasu wolnego (rozmowy z uczniem na temat sposobów spędzania wolnego czasu poza komputerem w warunkach pandemii, wskazówki nauczyciela ),
  • podjęcie współpracy z nauczycielami prowadzącymi w celu organizacji lekcji zdalnej, wyszukiwaniu i tworzeniu pomocy do zajęć na odległość, zgodnie z bieżącą tematyką pod kątem wspomaganego ucznia, a gdy zajdzie taka potrzeba sugerowanie innym nauczycielom dalszych modyfikacji narzędzi i metod,
  • w porozumieniu z nauczycielami prowadzącymi zmniejszenie ilości zadań do samodzielnego wykonania, wydłużenie terminów oddania zadań domowych, projektów, 
  • kontaktowanie się z nauczycielami prowadzącymi w sytuacjach problemowych,
  • ustalenie najdogodniejszego sposobu wzajemnego kontaktu /preferowany kontakt telefoniczny/, który pozwoli nauczycielom wraz z rodzicami zorganizować w warunkach domowych odpowiednią formę wspierania dziecka,
  • informowanie na bieżąco rodzica o przebiegu nauczania zdalnego, funkcjonowania dziecka podczas lekcji, jego aktywności, zaangażowaniu, motywacji, zachowaniu,
  • wsparcie emocjonalne ucznia i rodzica, szczególnie w momencie pojawienia się jakichkolwiek trudności w nauce zdalnej, ale także związanych z niwelowaniem obniżonego nastroju oraz napięć emocjonalnych / wyznaczenie dodatkowych konsultacji stacjonarnych dla dziecka i rodzica/
  • pozytywne motywowanie ucznia do działania, wspieranie rodzica w motywowaniu ucznia,
  • stała współpraca z pedagogiem, psychologiem szkolnym oraz wychowawcą klasy w celu zapewnienia wsparcia uczniowi i rodzicom /konsultacje stacjonarne dla ucznia i rodzica ze specjalistami szkolnymi/


Przykładowy program wspomagania do pobrania poniżej:


 



Czytaj dalej »
0
Labels:
, ,

stycznia 11, 2021

Tygodniowy plan zadań- wdrażanie uczniów ze spektrum autyzmu ( i nie tylko) do wykonywania obowiązków



Propozycją, która świetnie sprawdzi się w pracy z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi jest "Tygodniowy plan zadań". Wstępem do wdrażania ucznia do wykonywania określonych czynności może być działanie na zajęciach polegające na tym, że w danym tygodniu uczeń losuje dwa zadania do wykonania ( załącznik Zadania do wykonania). Zapisane zadania zabiera do domu i przez kolejny tydzień próbuje je wykonać. Na kolejnych zajęciach opowiada jak poszło z wykonaniem zadań- Co się udało wykonać? Jakie napotkał trudności? Co należy zmienić? To już od nas jako nauczycieli zależy jak pokierujemy rozmową. W kolejnym punkcie działania dajemy uczniowi planszę "Czeklista zadań" lub "Czeklista zadań szablon". W tym drugim przypadku uczeń sam dobiera zadania i działania jakie będzie wykonywał w danym tygodniu. Zaletą takiej formy jest to, że uczeń samodzielnie planuje zadania do wykonania.

Materiał przygotowany z wykorzystaniem narzędzia Canva

Agnieszka Olszewska



Tygodniowy plan zadań dostępny w poniższym linku-propozycja 1

https://drive.google.com/file/d/1nHrKqYi9dGn9SVQelHSEa3CYU6iVZh8W/view?usp=sharing



Tygodniowy plan zadań w poniższym linku- propozycja 2
https://drive.google.com/file/d/1nHrKqYi9dGn9SVQelHSEa3CYU6iVZh8W/view?usp=sharing



Check-lista zadań do uzupełnienia w poniższym linku


https://drive.google.com/file/d/1-J5610Tguyi9CKRAmj4jiRZBuz99X4Dg/view?usp=sharing













Czytaj dalej »
0
Labels:
, ,

stycznia 09, 2021

Arkusz pomocniczy do Wielospecjalistycznej Oceny Poziomu Funkcjonowania Ucznia


Zbliża się kolejny koniec półrocza a wraz z nim kolejne podsumowania pracy z uczniami. Dzisiaj proponuję arkusz pomocniczy do Wielospecjalistycznej Oceny Poziomu Funkcjonowania Ucznia dla uczniów posiadających orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Proponowana tabela pozwala w sposób przystępny zebrać i usystematyzować informacje konieczne do stworzenia WOPFU. Niniejszy arkusz został podzielony na trzy główne obszary funkcjonowania ucznia: rozwój emocjonalno – społeczny, poznawczy i fizyczny. W każdym z obszarów zostały wyodrębnione poszczególne umiejętności oraz stopień ich opanowania przez ucznia. Ja zazwyczaj na jednym arkuszu nanoszę trzy lub więcej obserwacji danego ucznia w różnych odstępach czasu tak, by móc zauważyć zmiany, które zachodzą w funkcjonowaniu dziecka. Proponuję każdą obserwację zaznaczyć innymi kolorem, wtedy tabela będzie bardziej czytelna. Niniejszy arkusz jest formą wsparcia przy przygotowywaniu Wielospecjalistycznej Oceny Poziomu Funkcjonowania Ucznia. Zawiera wiele zmiennych tak, by każdy mógł wybrać te, które dotyczą danego ucznia. Ja wykorzystuję ten arkusz w celu obserwacji uczniów z niepełnosprawnością intelektualną. 

                                                        Opracowała Marlena Smolińska

Arkusz pomocniczy do pobrania WOPFU w poniższym linku



Czytaj dalej »
1
Labels:
, ,

stycznia 07, 2021

Komiks społeczny - recenzja książki czytelniczki bloga

 


    W ostatnich latach w pedagogice obserwuje się coraz większe zainteresowanie rozwijaniem umiejętności społecznych u dzieci i młodzieży. Chociaż pojęcie „kompetencje społeczne” pojawiło się w psychologii już w latach 50-tych ubiegłego stulecia, dopiero teraz możemy mówić o jego prawdziwej popularności. Czym są wspomniane umiejętności? Najogólniej można stwierdzić, że są to obserwowalne zachowania, które umożliwiają człowiekowi funkcjonowanie wśród ludzi. Można się ich nauczyć, tak jak j. polskiego czy matematyki.

    Rynek wydawniczy oferuje mnóstwo materiałów pomocnych w kształtowaniu kompetencji społecznych. Wśród nich na uwagę zasługuje „Komiks społeczny” autorstwa Anny Jarosz-Bilińskiej z wydawnictwa Harmonia. Do dyspozycji mamy dwie książki, w każdej znajdziemy kilkadziesiąt przykładów konkretnych sytuacji z zakresu relacji z rówieśnikami, empatii, moralności, rozwiązywania problemów czy skutecznej komunikacji. Każda konkretna sytuacja składa się z krótkiego opisu oraz rysunków w formie komiksu. Dziecko musi wczuć się w rolę bohaterów i spróbować odpowiedzieć na zadane pytania. Jak to wygląda?

    Weźmy pod lupę historyjkę nr 32 z części pierwszej. Historyjka nosi tytuł „Koleżanka z Internetu”. Pod spodem umieszczony jest krótki opis: „Maja jest nieśmiała i nie ma zbyt wielu przyjaciół. Wolny czas najczęściej spędza przed komputerem. Ostatnio na internetowej grupie dla fanów poznała koleżankę, która przedstawiła się jako Iga. Nowa znajoma szybko stała się wirtualną przyjaciółką Mai, której dziewczynka chętnie się zwierzała”. Po przeczytaniu opisu dziecko musi uzupełnić komiks i napisać jak może czuć się Maja, kiedy rozmawia z Igą. Kolejna część historii dotyczy spotkania obu dziewczynek i tego, czy umawianie się z osobami poznanymi w Internecie jest bezpieczne. Dzięki dokładnej analizie konkretnych sytuacji przedstawionych w „Komiksach..”, dziecko uczy się odczytywać stany umysłowe innych osób i prawidłowo reagować w określonych sytuacjach w przyszłości. A sytuacji w książkach jest naprawdę sporo: urodziny, nowy członek rodziny, fałszywy alarm, dentysta, bójka, mecz, złe odżywianie, kolejka, wagary, dług, kradzież, kłótnia… Jest  z czego wybierać.

Dużą zaletą publikacji jest także atrakcyjna szata graficzna oraz forma komiksu, co sprawia, że dzieci chętnie po nią sięgają. Książka sprawdzi się nie tylko podczas pracy indywidualnej, ale również grupowej. Można z niej także śmiało korzystać na lekcjach wychowawczych, zarówno z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych jak i z tymi w szeroko pojętej normie. Osobiście najczęściej sięgam po nią podczas zajęć TUS oraz indywidualnej rewalidacji dzieci ze spektrum autyzmu.

 



Opracowała: mgr Ewa Buchwald 

Czytaj dalej »
0
Labels:
, , ,

stycznia 04, 2021

Kalendarz terapeutyczny - moc ukryta w baśniach

 Jak zachęcić dziecko do czytania, doskonalenia sprawności manualnej i dokonywania obliczeń kalendarzowych? Proponuję kalendarz inspirowany klasyką baśni dla dzieci. Każdy miesiąc to inna baśń, niech grafika zainspiruje małych czytelników do przeczytania opowieści. Może zrobicie to wieczorem w rodzinnym gronie, podczas lekcji bibliotecznych, czy godzin wychowawczych?

  Elementy do pokolorowania w kalendarzu pozwolą doskonalić motorykę małą. Jeśli chcecie połączyć karty kalendarza- wystarczy dziurkacz i kolorowa wstążeczka- doskonała okazja do ćwiczenia małych rączek. Motywy do samodzielnego kolorowania niech wyzwolą kreatywność u każdego z małych projektantów- każdy egzemplarz kalendarza będzie dzięki temu niepowtarzalny. 

Możecie również wspólnie z dzieckiem dokonywać obliczeń kalendarzowych typu; 

- Jeśli dziś jest środa, to za 20 dni będzie...?

- Jeśli dziś jest 15, to za siedem dni będzie?

- Jeśli dziś jest 29 maj, to za siedem dni będzie? Jaka to będzie baśń?

                                                     

                                                             Kreatywnych wyzwań !

                                                   opracowała Anna Piwowarska


                                                                    Karty poglądowe



 
 
kalendarz na 2022 w poniższym linku 
 
https://drive.google.com/file/d/1Km0eSTgWqHFicmoITthmslpp5GZnBDjL/view?usp=sharing



styczeń luty, marzec, kwiecień do pobrania w poniższym linku

https://drive.google.com/file/d/1R_TtwU5LEEaNhUDtfFrvQDkE-AHn3zKJ/view?usp=sharing



maj, czerwiec, lipiec, sierpień do pobrania w poniższym linku

https://drive.google.com/file/d/1TfDJ1IQzvZFJa7dvcRLZYJaz1P8ypGCu/view?usp=sharing


wrzesień, październik, listopad, grudzień w poniższym linku

https://drive.google.com/file/d/1S10co7ouL_u1511CQNBstsd4fALk2iBh/view?usp=sharing








Czytaj dalej »
1
Labels:
, ,

stycznia 03, 2021

Rozwijanie komunikacji interpersonalnej u dzieci ze spektrum autyzmu

 


Komunikacja interpersonalna to umiejętność werbalnego i niewerbalnego dzielenia się informacjami, emocjami i uczuciami z drugą osobą. Wymiana komunikatów nie tylko za pomocą mowy i słów, lecz także tonu głosu, jego intonacji, gestów, przyjmowanej postawy ciała czy mimiki twarzy, a także ubioru. Na komunikację ma również wpływ kontekst, w którym się odbywa np. w biurze, w szkole, w domu tj. kontekst sytuacyjny, jak i kontekst społeczny czyli pełnione obowiązki, przyjęte role i statut społeczny. Bardzo ważny w komunikacji interpersonalnej jest również klimat emocjonalny i oczekiwania rozmówców dotyczące interakcji. Elementów wpływających na dobrą komunikację jak i barier komunikacyjnych jest tak wiele, że dzieci ze spektrum mają z tym ogromne trudności.  

Specjaliści, nauczyciele i rodzice pracujący z osobami ze spektrum powinny być przede wszystkim nastawione na przekaz wizualny, gdyż jest łatwiejszy w przetwarzaniu i rozumieniu oraz  umożliwia większe  skupienie uwagi na takim materiale, w porównaniu z przekazem werbalnym. Zapewnienie pomocy komunikacyjnych czy prowadzenie zajęć powinno uwzględniać tą właściwość, dlatego stworzyłam grę edukacyjną z ilustracjami przedstawiającymi czarne sylwetki osób. Na ilustracjach nie widać twarzy postaci, lecz jedynie ich postawę , gesty i kontekst sytuacyjny w jakim się znajdują. Zadaniem graczy jest wylosowanie karty i odpowiadanie na zawarte w niej pytania, gracze podczas rozgrywki próbują odgadnąć emocje, myśli i zachowania przedstawionych postaci. Sytuacje pokazane na ilustracjach nie są oczywiste, co daje możliwość rozwijania również myślenia przyczynowo-skutkowego, wyobraźni i kreatywności. Gra może stać się również wstępem do rozmów na temat nierozwiązanych konliktów, trudności i problemów dziecka pojawiających się w sferze społecznej. 

Pierwsza część planszy zawiera pojedyncze postacie i doskonali przede wszystkim umiejętność nazywania i rozpoznawania uczuć i myśli innych ludzi.



Karty nr 1 do pobrania tutaj
Karty nr 2 do pobrania tutaj
Karty nr 3 do pobrania tutaj
Karty nr 4 do pobrania tutaj
Karty nr 5 do pobrania tutaj
Karty nr 6 do pobrania tutaj
Karty nr 7 do pobrania tutaj

Druga część zawiera postacie znajdujące się w różnych relacjach zarówno pozytywnych i negatywnych, jej celem jest przede wszystkim kształcenie umiejętności odczytywania gestów, postawy ciała innych ludzi i na tej podstawie wnioskowania, co wydarzyło się pomiędzy przedstawionymi postaciami. 



Karty nr 8 do pobrania tutaj
Karty nr 9 do pobrania tutaj
Karty nr 10 do pobrania tutaj
Karty nr 11 do pobrania tutaj
Karty nr 12 do pobrania tutaj

Opracowała: Agnieszka Krupa-Wiśniewska

Czytaj dalej »
5
Labels:
, , ,
Subskrybuj: Posty (Atom)