lutego 12, 2022
Rozpoznawanie złości - narzędzie przyjaznej terapii behawioralnej
Niniejsza gra została stworzona dla dzieci, które mają trudności z kontrolowaniem swoich emocji i zdarzają im się wybuchy, napady złości. W sytuacji dziecięcych wybuchów złości największym problem jest bierność, brak reakcji. Choć najprostszym rozwiązaniem jest czekanie, aż sytuacja sama się rozwiąże, wierzcie mi tak się nie stanie. Bardzo ważne jest, aby gdy dziecko się już uspokoi porozmawiać z nim o trudnej sytuacji i spróbować znaleźć wspólnie rozwiązanie. Gdy w sytuacji trudniej nie zrobimy nic to według terapii behawioralnej trudne zachowanie ulega utrwaleniu i staje się jedynym sposobem na rozwiązywanie pojawiających się trudności. By do wybuchów złości dochodziło rzadziej, postarajmy się określić czynniki, które mogą zwiększyć prawdopodobieństwo ich wystąpienia i postarajmy się je wyeliminować. Warto zastanowić się również czy nasze zachowanie jako dorosłych lub nauczycieli po wybuchu złości daje dodatkowe korzyści, czy też powoduje, że przestaje się to już opłacać.
Okolicznościami, które zwiększają możliwość wybuchu jest:
- praca nad czymś, co jest dla dziecka trudne, niekomfortowe, nieprzyjemne,
- dziecko jest zmęczone lub przebodźcowane,
- dziecko czuje się potraktowane niesprawiedliwie,
- dziecko ma gorszy dzień i wszystko wokół go denerwuje,
- sytuacja jest niejasna, dziecko czuje zagrożenie lub dyskomfort,
- poczucie, że ktoś nas lekceważy lub nie spełnia naszych oczekiwań bądź planów
Przed wybuchem złości dziecko wysyła sygnały, warto je zaobserwować, są to:
- charakterystyczne miny, gesty,
- złośliwości zaczepne uwagi, ,,ping-pong" słowny,
- bladość albo zaczerwienie,
- zaciśnięte pięści, zaciśnięte usta
- skupienie się na jednej rzeczy,
- nieprzyjmowanie żadnych argumentów, sprzeciwianie się wszystkim dookoła, odmawianie,
- nieprzyjemny ton głosu,
- rozproszenie, rozkojarzenie, pobudzenie,
- kręcenie, ,,bycie w ciągłym ruchu", wykonywanie dziwnych ruchów, nieskoordynowany sposób poruszania się,
- prowokowanie kłótni, niemiłe komentarze zachowania innych,
- mruczenie niezrozumiale czegoś po nosem,
- celowe trzaskanie drzwiami,
- zamykanie się w pokoju, klasie, szkolnej toalecie,
- odmowa jedzenia oraz picia,
- denerwowanie się z powodu drobnych niepowodzeń lub innych drobiazgów,
- brak reakcji na prośby, uwagi,
- milczenie,
- rzucanie przedmiotami,
Nie tylko dorośli powinni zdawać sobie sprawę, jakie zachowania poprzedzają takie napady, ale również sami uczniowie. W trakcie pracy z nimi po wybuchu i uspokojeniu takich zachowań możemy szukać metafor złości i takie ćwiczenie zostało zastosowane w przygotowanej przeze mnie grze.
Dziecko przy pomocy stworzonych kart określa, jak czuło się w danej sytuacji, ale nie wprost- porównuje się do jednego ze zwierząt, dlatego łatwiej określić mu, jakie zachowania go dotyczą, a jakie nie. Jest to wstęp do dyskusji, o strategiach radzenia sobie ze złością oraz rozpoznawaniu sygnałów.
Pytania pomocnicze do gry:
-Jak dzisiaj się czułeś w trudnej sytuacji?
-Do jakiego zwierzęcia byłeś podobny?
-Jakie cechy ma określone zwierzę?
-Jak często jesteś podobny do ryczącego niedźwiedzia?
-Kiedy jesteś podobny do obrażonej żaby?
-Co zrobić, żeby nie przypominać skrzeczącej papugi?
-Które z tych zwierząt, jest ci najbardziej bliskie? Dlaczego?
-Które zwierzę jest najmniej przyjazne? Dlaczego?
Wszystkie karty do pobrania w poniższym linku:
Życzę udanej zabawy.
Opracowała: Agnieszka Krupa-Wiśniewska
Brak komentarzy: